Rozwój sanatorium w miejscowości

Założycielem dzisiejszego sanatorium był Krystian Filip hrabia Clam-Gallas, właściciel posiadłości frýdlantskich. Krystian Filip otworzył w latach 1776 - 1818 nowe źródła. Stare źródło zostało zasypane. Nowe wywiercone źródła otrzymały nazwy: Marii, Krystiana i Edwarda i wywierały bezpośrednio przy budynkach sanatoryjnych.

Pod koniec XVIII. wieku został założony park sanatoryjny, w którym w roku 1798 odsłonięto pomniczek założycielom sanatorium i rolnikom, którzy przekazali swoją ziemię pod budową sanatorium. Na początku XIX. wieku nakazał Krystian Filip zbudować dla siebie kolumnadę i zameczek empirowy, w którym przebywał w miesiącach letnich. Jest to klasycystyczny budynek - dzisiejsza dyrekcja sanatorium. Dzięki jego wsparciu powstaje w miejscowości w roku 1819 samodzielna szkoła. Jego następcą był jego syn Krystian Krzysztof.

W roku 1836 Libverda otrzymała statut sanatorium leczniczego. Dwutraktowa kolumnada została zbudowana w roku 1847. W tym również roku została zbudowana też szosa, która połączyła sanatorium z Raspenavą i Frýdlantem. Nowy dom sanatoryjny (dziś Ostrava) został uruchomiony w roku 1868. Od tego czasu rozwój i modernizacja sanatorium została wstrzymana i może to też było przyczyną powolnego upadania Libverdy. Zmniejszyła się ilość kuracjuszy, ponieważ bogaci ludzie dawali pierwszeństwo Teplicam i sanatorium w Czechach Zaczodnich. Liczba kuracjuszy pod koniec XIX wieku wynosiła tylko około 300 za rok (patrz. tabela).

Na początku XX. wieku sanatorium ponownie usiłuje o to, aby się stało dla gości atrakcyjną ofertą. Został zbudowany kort do tenisa, boisko zabaw dla dzieci, otwarty został basen kąpielowy. Miejscowość miała w tym okresie około 800 mieszkańców i była zdolna do zaoferowania gościom zakwaterowania dobrej jakości w pensjonatach i hotelach, które przechodziły procesem renowacji. Zabawę w sanatorium zapewniał sanatoryjny zespół muzyczny, mający tę tradycję już od roku 1783. Libverda była znana również ze swej ekspedycji wody leczniczej „libverdska woda mineralna“, której sprzedało się np. w roku 1910 200.000 butelek.

W roku 1899 uruchomiono w miejscowości stały urząd pocztowy. W roku 1900 uruchomiono kolej żelazną z Raspenavy do Bílého Potoku, co w znacznym stopniu podniosło osiągalność sanatorium. W roku 1906 zastała zatwierdzona nowa nazwa dla Libverdy: Lázně Libverda. W latach wojennych 1915 - 1918 otworzono w miejscowości szpital dla rannych z pojemnością 200 lóżek. Ogółem opatrzono tu 1948 osób. Po założeniu Republiki Czeskiej odbywały się pierwsze wybory w miejscowości w dniu 15 czerwca 1919. W roku 1921 podczas spisu ludności miejscowość liczyła 711 obywateli, w tym 693 Niemców i 18 Czechów. Przemysł w Libverdzie reprezentowała fabryka porcelany, która produkowała szeroki asortyment towarów. Libverda była również miejscowością rolniczą.